-
1 κονδυλος
ὅ1) сустав(δακτύλου τὸ μὲν καμπτικὸν κ., τὸ δ΄ ἄκαμπτον φάλαγξ Arst.)
2) кулакλόγον ἔχειν τοῦ κονδύλου προχειρότερον Plut. — быть склонным пользоваться больше словом, чем кулаком
3) удар кулаком(κονδύλοις πατάξαι τινά Dem.; δοῦναι κόνδυλόν τινι, κονδύλῳ παίειν τινά и κονδύλῳ καθικέσθαι τινός Plut.)